Με ικανοποίηση και, σε λίγες περιπτώσεις, με αμήχανη ουδετερότητα παρουσίασαν τα δελτία την είδηση για τον διορισμό του πρώην υπουργού Οικονομικών της Ιταλίας, Τομάζο Πάντοα Σκιόπα, στη θέση του οικονομικού συμβούλου του πρωθυπουργού.
«Βαρύ» το βιογραφικό του Σκιόπα, πολλές οι περγαμηνές του, ακούσαμε, σημαντική η αποστολή του, δηλαδή η μεσολάβηση, το lobbying στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και στους διεθνείς επενδυτές. Με το σύνθημα «είναι θεός, είναι θεός ο Γερμανός!» επευφημούσαν κάποτε οι φίλαθλοι τον Οτο Ρεχάγκελ. Ποιος ξέρει, ίσως σε λίγους μήνες να κραυγάζουμε «είναι θεός, είναι θεός ο Ιταλός», ο γητευτής των αγορών.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται, αλλά με διαφορετικούς όρους. Στους αρχαίους χρόνους πολλοί Ελληνες φιλόσοφοι, πολιτικοί και ποιητές κατέφευγαν στις αυλές των τυράννων, στις Συρακούσες, τον Ακράγαντα και σε άλλες πόλεις όπου δίδασκαν, συμβούλευαν ή συνέθεταν έργα επ’ αμοιβή. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, η κινητικότητα δεν χαρακτηρίζει μόνο τα κεφάλαια, αλλά και τα «μεγάλα κεφάλια» των κυβερνήσεων, τα οποία, όμως, δεν πηγαίνουν στις αυλές των τυράννων, αλλά σε δημοκρατικές χώρες που βρίσκονται σε χρεία, μεταλαμπαδεύοντας την πείρα τους και αξιοποιώντας τις διασυνδέσεις τους.
Αν σ’ ένα γκάλοπ μάς ρωτούσαν, «πιστεύετε ότι ο κ. Σκιόπα θα βοηθήσει την ελληνική οικονομία», οι περισσότεροι θα λέγαμε «δεν ξέρω, δεν απαντώ». Στην περίπτωση όμως που μας ρωτούσαν αν πιστεύουμε ότι ο διορισμός του συνάδει με τις αρχές της οpengov.gr ή «ανοιχτής διακυβέρνησης» (διαφάνεια, αξιοκρατία κ.λπ.), μάλλον θα απαντούσαμε αρνητικά. Επιπλέον, δεν γνωρίζουμε πόσο θα μας στοιχίσουν οι υπηρεσίες του κ. Σκιόπα (2.000 ευρώ τον μήνα, ακούστηκε) όπως δεν γνωρίζουμε και το κίνητρό του. Είναι φιλέλληνας σαν τον λόρδο Βύρωνα, είναι σταυροφόρος του ευρώ ή μήπως θαυμαστής του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς; Ισως όμως να υπέκυψε στην πρόκληση της δημοσιονομικής και φορολογικής μας αναμόρφωσης. Λίγο είναι να σου δίνουν μια χώρα και να ζητούν τις συμβουλές σου για την επαναφορά ενός άτακτου παιδιού στον ίσιο δρόμο;
Τι να πούμε, «τι να καταλάβουμε οι φτωχοί» - και φυσικά δεν περιμένουμε από την τηλεόραση τη φώτιση. Δεν τον ξέρουμε, δεν τον κρίνουμε τον άνθρωπο και ούτε έχουμε να προτείνουμε έναν ακόμη πιο επιτυχημένο πρώην υπουργό με ακόμα πιο πολλά κονέ.
Ποτέ άλλοτε τα κανάλια δεν αφιέρωναν τόσο πολύ χρόνο για τα θέματα της οικονομίας - και ασφαλώς καλά κάνουν. Ομως και ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο έντονη η επίγνωση ότι είμαστε θεατές από τους οποίους απαιτούνται θυσίες -όχι όμως και κατανόηση των κανόνων του παιχνιδιού, αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν κανόνες. Ξέρουμε, πάνω κάτω, τι γίνεται στο τετραγωνάκι μας, αλλά όχι στη Μεγάλη Σκακιέρα.
Βαθαίνει η αποξένωσή μας από την πολιτική, καθώς διαπιστώνουμε ότι άλλοι αποφασίζουν «για το καλό μας», ενώ αυτό που φαίνεται να μας απομένει είναι η συμμόρφωση, όχι η συμμετοχή μας στις δημόσιες υποθέσεις. |
|
0 Responses to "Eίναι θεός, είναι θεός ο Ιταλός!"
Δημοσίευση σχολίου