Ας ξεχάσουμε το ερώτημα «τι θα γίνει αύριο;» και -εορταστική αδεία- ας ταξιδέψουμε σ’ έναν υποθετικό παράδεισο με πρώτη και δεύτερη θέση, γιατί χιλιάδες χρόνια επίγειας ιστορίας δείχνουν ότι ακόμα και στο θάνατο ή και μετά το θάνατο δεν είμαστε ίσα κι όμοια.

Posted In Επέτειοι/εποχιακά, Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Και τότε ρίξανε τον κλήρο

να δούνε ποιος-ποιος θα πληρωθεί

οέ οέ οέ οέ...

Με κλήρωση πληρώθηκαν εργαζόμενοι σε έναν δημόσιο παιδικό σταθμό στην ιταλική πόλη Πράτο της Τοσκάνης. 

Posted In Εργασία | 0 comments | edit

Κάποτε οι πόλεις ήταν ζωσμένες από τις εκτός σχεδίου συνοικίες, όπου έφτανε το λεωφορείο (το Νέο Τέρμα), αλλά συχνά δεν έφτανε η άσφαλτος ή η αποχέτευση. Με τα χρόνια, η εκτός και η εντός σχεδίου πόλη ενώθηκαν, τα αυθαίρετα νομιμοποιήθηκαν, όμως σήμερα νέα σύνορα χαράζονται, ύπουλα και αόρατα.

Posted In Ανεργία/φτώχεια, Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

| 0 comments | edit

Εκτός σχήματος βρέθηκε οικειοθελώς η Δέσποινα Βανδή.  Εκτός του μουσικού σχήματος στο οποίο θα συμμετείχε αυτή τη σεζόν. Οι φιλοχρυσαυγίτες δηλώσεις του Νότη Σφακιανάκη ήταν η αιτία που η Δέσποινα αποφάσισε ότι αυτά που τη χωρίζουν από τον γνωστό τραγουδιστή είναι περισσότερα από όσα τους ενώνουν.

| 0 comments | edit

Tι σχέση μπορεί να έχουν το Πράτο της Τοσκάνης, το Αιγάλεω και η Ξηροκρήνη Θεσσαλονίκης;

| 0 comments | edit

«Φαρμακευτικό σκουπιδοτενεκέ», χαρακτηρίζει την Αφρική ο Τζον Λε Καρέ στον Επίμονο κηπουρό, ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματά του της μεταψυχροπολεμικής εποχής. Στο στόχαστρο του συγγραφέα βρίσκονται κάποιες φανταστικές πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες που αποφασίζουν σε ποια φτωχή χώρα οι άνθρωποι έχουν κάποια ελπίδα να ζήσουν και σε ποια χώρα (ή ήπειρο) θα πρέπει να πεθαίνουν σαν τα σκυλιά.

| 0 comments | edit

Posted In Εργασία, Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Posted In Πολυτεχνείο, Το τέλος της αγοράς, Kρίση | 0 comments | edit

Η  κουλτούρα της χούντας είχε πρόσωπο. Ήταν το «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», η αρχαιοπληξία, η χαζοπόπ και το ελαφρολαϊκό, οι φαραωνικές φιέστες και οι παρελάσεις, η ΥΕΝΕΔ, η στραμπουληγμένη καθαρεύουσα. Ένα πρόσωπο τόσο κραυγαλέα απωθητικό που σχεδόν αυτόματα ένας νέος με στοιχειώδη ευαισθησία γύρευε κάτι άλλο. Αναζητούσε την κουλτούρα της αντίστασης, το έστω και υπαινικτικό μήνυμα της ελευθερίας ή προσπαθούσε να ανακαλύψει ένα νέο μήνυμα σε παλιές μορφές. Ιδίως μετά το 1970, ιδίως στην Αθήνα και ιδίως στη φοιτητική νεολαία, αυτό το «κάτι άλλο» δεν ήταν δύσκολο να βρεθεί.

Posted In Πολιτισμός, Πολυτεχνείο, Kρίση | 0 comments | edit

Μια παγκόσμια πρώτη σημειώθηκε το βράδυ της Πέμπτης στο δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ. Η Αγλαϊα Κυρίτση, όχι μόνο είχε φόντο τα πάνοπλα ΜΑΤ, αλλά μιλούσε en plein air, στο ύπαιθρο, με στέγη τον ουρανό. Μάλιστα φορούσε μπουφάν, κάτι που δεν συνηθίζεται στα τηλεοπτικά δελτία -μια δικαιολογημένη ενδυματολογική επιλογή μες στη νυχτερινή εργασία.

Posted In ΜΜΕ, Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Eβδομάδα παρακολουθήσεων και δολοφονιών

Posted In Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Posted In Μετανάστες/ρατσισμός | 0 comments | edit

Η επιχείρηση αυτο-απογραφής των διοικητικών υπαλλήλων των πανεπιστημίων πέτυχε, αφού 1.700 από τους 1.969 συμπλήρωσαν ηλεκτρονικά τη σχετική φόρμα. Οι 268 που δεν το έκαναν τέθηκαν αυτόματα σε αργία.

Posted In Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Αν φέτος είχαμε μια στρογγυλή επέτειο του Σεφέρη και αν ήμουν Ίδρυμα κι έκανα λαχανο-στιχο-κοπτική, θα έγραφα σε όλα τα λεωφορεία τις λέξεις «δε βρίσκω τίποτε που να μην το συνηθίσατε* προσκυνώ».

Posted In Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Εκτός από τα χρυσαυγίτικα τάγματα εφόδου, υπάρχουν και τα άτυπα, τα μνημονιακά, τα κυβερνητικά τάγματα εφόδου που δεν αφήνουν τίποτα όρθιο στο πέρασμά τους

Posted In Παιδεία, Το τέλος της αγοράς | 1 comments | edit

H αμερικανική σειρά Ηοmeland, που άρχισε να προβάλλεται στον Alpha, έχει χαρακτηριστεί μια από τις καλύτερες παραγωγές της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Χαρακτηρισμός που δεν είναι υπερβολικός. Προπαγάνδα και μυθοπλασία υψηλού επαγγελματικού επιπέδου.

Posted In Σίριαλ ξένα | 0 comments | edit

1η Αυγούστου 2006. O Γκιαπ αγκαλιάζει και ασπάζεται  τον Ούγκο Τσάβες. Στο σπίτι του Γκιαπ στο Ανόι.

Ο θάνατος του στρατηγού Γκιαπ, που ανακοινώθηκε προχθές, έγινε πρωτοσέλιδη είδηση. Ήταν ένας ηγέτης που συνδέθηκε με την εποποιία του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του Βιετνάμ και που η ιδιοφυϊα του αναγνωρίστηκε από φίλους και εχθρούς. ΄Ενας άνθρωπος που συνέβαλε αποφασιστικά στο να γυρίσει ο τροχός της ιστορίας.

Posted In Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Posted In Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Posted In Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Posted In Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Το πλαστικό αντιφασιστικό λάβαρο που τα Μαύρα Σύνολα τώρα υψώνουν δεν είναι παρά σημαία ευκαιρίας και εκλογικής σωτηρίας.

Posted In Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Ένα ληγμένο μήλο έδωσε η βασίλισσα-μάγισσα στη Χιονάτη

Posted In Το τέλος της αγοράς, Υγεία/διατροφή | 0 comments | edit

Posted In Bιβλίο | 0 comments | edit

Γαλάτσι: διαμαρτυρία έξω από την ΕΥΔΑΠ.

Μεντότα, Καλιφόρνια. Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τις περικοπές στο νερό.

Tι σχέση έχουν η Κυψέλη, το Γαλάτσι και το Πέραμα με τη Σέντραλ Βάλεϊ, την Κεντρική Πεδιάδα της Καλιφόρνιας; Κι εκεί κι εδώ το νερό έγινε ακριβοθώρητο νεράκι... όχι βέβαια για όλους, αλλά για τους πιο φτωχούς, για τους «αόρατους» ανθρώπους.

| 0 comments | edit

Η ιστορία μιας γυναίκας (της Μαρίκας), μιας πόλης (της Κωνσταντινούπολης) και μιας βαθιάς πληγής (το πογκρόμ κατά των Ελλήνων το 1955).

Posted In Bιβλίο | 0 comments | edit

«Κάθε πρωί, μόλις ξυπνήσω, το χέρι μου ασυναίσθητα κινείται προς το διακόπτη για να δω αν η ΔΕΗ μού έκοψε το ρεύμα. Αν το φως ανάψει, νιώθω ανακούφιση: άλλη μια μέρα με φως! Αύριο βλέπουμε».

Posted In Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Πρωτοσέλιδο έγινε παγκοσμίως η είδηση για τη Μαύρη Πέμπτη του Ντιτρόιτ, όταν η πόλη έκανε αίτηση για υπαγωγή της στον πτωχευτικό κώδικα. Όμως αυτή η Μαύρη Πέμπτη απλώς είναι ο προάγγελος των μαύρων χρόνων που έρχονται -και όχι μόνο γι’ αυτή τη μαύρη πόλη, όπου οι μαύροι αποτελούν το 83% του πληθυσμού.

Posted In Εργασία, Πόλη | 0 comments | edit

Tι προτιμάτε, σχολικούς φύλακες ή νοσηλευτές; Αυτό το δίλημμα έθεσε πρόσφατα στον ελληνικό λαό ο Αντώνης Σαμαράς. Ένα παρόμοια δίλημμα έχει τεθεί εδώ και καιρό και στο λαό του Ντιτρόιτ: Τι προτιμάτε, Βαν Γκογκ ή συντάξεις;

Posted In Πόλη, Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Περίπου μισό εκατομμύρια ρούβλια θα διαθέσει η FSO, η πανίσχυρη μυστική υπηρεσία της Ρωσίας, για την αγορά... ηλεκτρικών γραφομηχανών, όπως αναφέρεται στον ιστότοπο των κρατικών προμηθειών της ρωσικής ομοσπονδίας. Η υπηρεσία αυτή, που είναι επιφορτισμένη και με την ασφάλεια του Κρεμλίνου, δεν εξηγεί τους λόγους της αγοράς αυτών των απαρχαιωμένων πλέον συσκευών, αφού όλος ο κόσμος πια, ακόμα και ο μπακάλης του χωριού, γράφει στον υπολογιστή.

Posted In Ελεγχος/καταστολή, Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Η ΔT του κ. Καψή δεν είναι το αντίθετο του «μαύρου», αλλά η αυταρχική και άλλο τόσο γελοία εκδοχή του.

Posted In ERT | 0 comments | edit

Aυτό το φονικό παιχνίδι δεν έχει νικητές: στο τέλος όλοι εξοντώνονται οικονομικά, επαγγελματικά, ηθικά, πνευματικά.

Posted In Εργασία | 0 comments | edit

Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, ενώ ένα αηδόνι δεν απελευθερώνει την Παλαιστίνη. Φέρνει όμως το χαμόγελο στα χείλη ενός πονεμένου λαού.

Posted In Διεθνή, Ριάλιτι και τάλεντ σόου | 0 comments | edit

Με μακάβριο τρόπο, το θρυλικό «ολίγον έγκυος» επανέρχεται: ολίγον ζωντανοί, ολίγον ετοιμοθάνατοι.

| 0 comments | edit

1. Σε πρώτο επίπεδο, η ιστορία του Έντουαρντ Σνόουντεν θυμίζει κατασκοπευτική ταινία, όμως είναι κάτι παραπάνω. Είναι μια ιστορία που μας βοηθά να κατανοήσουμε τόσο τις μεγαλειώδεις δυνατότητες της εποχής μας, όσο και τα αμείλικτα όρια που θέτει η ατομική ιδιοκτησία στη διάδοση της γνώσης και στην απελευθέρωση του ανθρώπου. Να «κατανοήσουμε» είναι μεγάλη κουβέντα. Να υποψιαστούμε θα ήταν ίσως το πιο ακριβές, ίσως και να αναθαρρήσουμε.

Posted In Ελεγχος/καταστολή | 0 comments | edit

| 0 comments | edit

1. «Δεν κουνιέται φύλλο», λέγαμε τον τελευταίο καιρό αναφερόμενοι στην ευκολία με την οποία πέρασαν τα πιο αντιλαϊκά μέτρα της μεταπολεμικής περιόδου, όπως η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η εξοντωτική φορολογία και τα χαράτσια, η συστηματική διάλυση του κράτους πρόνοιας, η μεθοδευμένη εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Και ξαφνικά εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα βγαίνουν ξανά στο δρόμο όχι απλώς υπέρ της ΕΡΤ ή για μια καλύτερη ΕΡΤ, αλλά για το αυτονόητο δικαίωμα στην ελεύθερη ενημέρωση την οποία, προφανώς, δεν προσφέρουν τα ιδιωτικά κανάλια, αλλά μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να εξασφαλίσει μια πραγματικά δημόσια και δημοκρατική τηλεόραση.

| 0 comments | edit

Ο πατέρας του Έντουαρντ Σνόουντεν τού λέει: καλύτερα δεσμώτης στη χώρα της ελευθερίας παρά ελεύθερος οπουδήποτε αλλού. Η ιστορία των δηλώσεων μετανοίας επαναλαμβάνεται.

Posted In Ελεγχος/καταστολή, Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

To δημόσιο νοσοκομείο πεθαίνει... ο μάγος της φυλής έρχεται.

Προ κρίσης ο τραπεζικός ουρανός έβρεχε καταναλωτικά και άλλα δάνεια. Περνάτε από την τράπεζα, έλεγαν οι τηλεοπτικές διαφημίσεις, κάνετε μια αίτηση και μέχρι να σας ετοιμάσουν ένα χοτ ντογκ στο σαντουιτσάδικο της γωνίας, το δάνειό σας έχει κιόλας εγκριθεί. Ταχύτητα, ευκολία, εξυπηρέτηση.

Με την ίδια ταχύτητα μπορεί κανείς σήμερα να αποκτήσει ιδιωτική ασφάλεια υγείας. Σύμφωνα με μια ραδιοφωνική διαφήμιση, αρκεί να τηλεφωνήσετε σε μια ασφαλιστική εταιρεία, να απαντήσετε σε λίγες απλές ερωτήσεις και το ασφαλιστήριο συμβόλαιο θα φτάσει σύντομα στο σπίτι σας. Τιμές προσιτές, μας διαβεβαιώνουν.

Posted In Το τέλος της αγοράς, Υγεία/διατροφή | 0 comments | edit

«Κάποιος να τον μαζέψει», γράφει κάποιος Έλληνας στο Facebook εννοώντας τον ηθοποιό Χαλίτ Εργκέντζ, τον τηλεοπτικό Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, που φωτογραφήθηκε στην πλατεία Ταξίμ με την αρχοντική πυρόξανθη γενειάδα του σουλτάνου κάτω από τη μάσκα προστασίας από τα δακρυγόνα. Δεν εννοούσε ότι δεν είναι σωστό κοτζάμ ηγεμόνας να διαδηλώνει. Όπως εξηγεί, «αν τον πιάσουν και διακοπεί το σίριαλ, η μάνα μου θα σκάσει».

Posted In Κινήματα/Κινητοποιήσεις, Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Τα δύο κείμενα που ακολουθούν γράφτηκαν περίπου το 2011 και το 2012 και είχαν δημοσιευτεί στην Καθημερινή. Τυπικά είναι μπαγιάτικα, όμως οι πρόσφατες κινητοποιήσεις στην Τουρκία, με αφορμή τη διάσωση του πάρκου Γκεζί, έφεραν το θέμα του νέου πορθμού στο Βόσπορο ξανά στην επικαιρότητα, ενώ η τύχη του παλιού βυζαντινού λιμανιού αγνοείται. Ένα «άλσος με συκομουριές», όπως επισημαίνει στο τελευταίο του τεύχος ο Εconomist, ήταν η σπίθα που οδήγησε στον λαϊκό ξεσηκωμό στην Κωνσταντινούπολη και στις μεγάλες πόλεις... και που μας έκανε να θυμηθούμε ένα παλιό τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου: «τη νύχτα αυτή τη λέτε εσείς φωτιά, μα εγώ τη λέω δέντρο».

| 0 comments | edit

Κάποτε, στα πρώτα χρόνια της δικτατορίας, σε μια ταβέρνα του Πύργου μια παρέα τραγούδησε το «Είμαι αητός χωρίς φτερά», που λόγω στίχων και λαϊκότροπου ύφους κίνησε τις υποψίες του χαφιέ του διπλανού τραπεζιού, ο οποίος έσπευσε να καταγγείλει το περιστατικό στην αστυνομία. Έπιναν και τραγουδούσαν Μίκη Θεοδωράκη, κύριε διοικητά!

Posted In Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Ρεκόρ 50ετίας σημείωσαν στην Ελλάδα οι αυτοκτονίες το 2011, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Η αύξησή τους είναι 26,52% σε σύγκριση με το 2010 ενώ ο αριθμός τους έφτασε τις 477.

Posted In Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Μετά την απεργία των καθηγητών: άλλο ένα success story 

της κυβέρνησης   και της  "ωριμότητας" της κοινωνίας.

(

| 0 comments | edit

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τα σχολεία, το φάντασμα του φόβου. Όχι του φόβου των μαθητών για το βαθμό ή την τιμωρία αλλά ο φόβος του εκπαιδευτικού μήπως χαρακτηριστεί επίορκος, πλεονάζων, αχρείαστος.

Posted In Παιδεία, Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Δεν χρειάζεται να φτάσει το Μεγάλο Σάββατο ή η παραμονή της Πρωτομαγιάς για να θυμηθούμε τον Πάνο Γεραμάνη που πέθανε το 2005. Το παράξενο είναι ότι δεν τον θυμούνται μόνο οι στενοί φίλοι και οι συγγενείς του, αλλά και άνθρωποι που τον έχουν συναντήσει πολύ λίγες φορές ή που τον γνώρισαν μόνο μέσα από τις ραδιοφωνικές εκπομπές και τα κείμενά του.

Posted In Πολιτισμός, Πρόσωπα | 0 comments | edit

Posted In Διαφήμιση | 0 comments | edit

...ή όνειρα με «μετακινούμενο ορίζοντα»

Posted In Εργασία, Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Συνηθίσαμε τα ρημαγμένα καταστήματα, τις σκονισμένες βιτρίνες, τα αζήτητα «Πωλείται» και «Ενοικιάζεται». Τώρα θα συνηθίσουμε και τα εγκαταλειμμένα περίπτερα, αφού με τις νέες ρυθμίσεις τα προϊόντα καπνού θα πωλούνται και στα σούπερ μάρκετ. Στους επόμενους δύο μήνες, θα τοποθετηθούν ειδικά σταντ με τσιγάρα σε 250 καταστήματα μιας γνωστής αλυσίδας ενώ σύντομα θα ακολουθήσουν και άλλες. Αυτή η «απελευθέρωση» της αγοράς θα είναι η χαριστική βολή για χιλιάδες μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις που ήδη φυτοζωούν.

Posted In Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Τα τρία κείμενα που ακολουθούν δημοσιεύτηκαν στο Πριν, το πρώτο ακριβώς πριν από 14 χρόνια. Η χθεσινή δολοφονική επίθεση κατά των εργατών της φράουλας δεν τα καθιστά επίκαιρα -επίκαιρα, δυστυχώς, τα καθιστά η τριτοκοσμικού τύπου μοντέρνα εκμετάλλευση της εργασίας πάνω στην οποία στηρίζονται τα «αναπτυξιακά» οράματα της κυβέρνησης.

Posted In Εργασία | 0 comments | edit

Σε όλο τον κόσμο ταξίδεψαν οι εικόνες από τους αυθόρμητους λαϊκούς πανηγυρισμούς για το θάνατο της Μάργκαρετ Θάτσερ.

Posted In Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

΄Ενα ιστορικό ντοκιμαντέρ με έναν παράξενο τίτλο θα προβάλλεται από την επόμενη Πέμπτη σε δύο κινηματογραφικές αίθουσες της Αθήνας (στο Τιτάνια στην Πανεπιστημίου και στον Ζέφυρο στο Θησείο). Η λέξη «ταξισυνειδησία» δεν είναι γκρίκλις, δηλαδή παρεφθαρμένα αγγλικά, όπως π.χ. τα «τσέκια», αλλά τη χρησιμοποιούσαν οι πολιτικοποιημένοι ελληνοαμερικανοί εργάτες για να αποδώσουν την εργατική ταξική συνείδηση (working class consciousness) που έπαιρνε τη θέση του συναισθηματικού ιδεολογικού νεφελώματος του τύπου «όλοι Έλληνες είμαστε».

Posted In Ντοκιμαντέρ | 0 comments | edit

Έκλεισε το βιβλιοπωλείο της Εστίας, αφού στη μνημονιακή Λογική δεν χωρά Ευαισθησία.

| 0 comments | edit

Λένε ότι ο θάνατος ενός ανθρώπου είναι τραγωδία, ενώ ο θάνατος χιλίων είναι στατιστική. Όμως πού τελειώνει η τραγωδία, πού αρχίζει η στατιστική;

Posted In Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Παιδικοί ήρωες: από τον Τιραμόλα στον Κασιδιάρη

Παιδικοί ήρωες: από τον Τιραμόλα στον Κασιδιάρη.

Posted In Παιδική ηλικία, Το τέλος της αγοράς | 0 comments | edit

Στα πιο βάρβαρα, ακατέργαστα αλλά και παιδαριώδη ένστικτα απευθύνεται η Χρυσή Αυγή. Οι εκπρόσωποί της κολακεύουν, εκφράζουν αυτά τα ένστικτα και ταυτόχρονα τα αφυπνίζουν. Πατάνε πάνω σε υπαρκτά και δικαιολογημένα συναισθήματα του λαού (ανασφάλεια, φόβο και οργή) για να τα στρέψουν στην κατεύθυνση του μίσους προς τον μετανάστη, τον αριστερό, τον συνδικαλιστή, τους «πουλημένους» πολιτικούς, τους καναλάρχες κ.λπ.

Συνηθίσαμε την κτηνωδία, ας ασχοληθούμε με τη γελοιότητα.

Posted In Επικαιρότητα | 0 comments | edit