***Και αν ο Χριστός γεννιόταν σήμερα ;


ΜΑΤ από τη μια, ΑμεΑ από την άλλη.
(Φωτ.: Γιάννης Μπεχράκης, Reuters)

Μες στο κουτί αυτό κρύβεται η λύση
 στο δημογραφικό πρόβλημα της Ρωσίας.



Στην καρδιά της κρίσης, μες στον παροξυσμό της ανεργίας, ένα σόου πουλάει αέρα κοπανιστό και λαμπερό.


Τα 7 δισεκατομμύρια έφτασε ο πληθυσμός της Γης

Πακιστάν, Ραουαλπίντι: νεογέννητα δέχονται φωτοθεραπεία
για ίκτερο. Φωτ.: Nathalie Randou.


Ο Εμμανουήλ Κριαράς, που έχει διαβεί ποτάμια και ποτάμια, συχνά κόντρα στο ρεύμα, μίλησε κι εξέφρασε έναν πόνο βαθύ.



Οι λέξεις «θρίλερ», «Γολγοθάς», «σωτηρία» κυριάρχησαν στις τηλεοπτικές συζητήσεις γύρω από το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας.



Η Αννα Βίσση -σήμερα- κάθεται σε έναν καναπέ και ατενίζει μια μεγάλη οθόνη. Εκεί αντικρίζει την Αννα Βίσση, όπως ήταν πριν από 28 χρόνια, μελαχρινή και σγουρομάλλα, να κρατά αγκαλιά το μωράκι της.


Στα πιο πολλά σίριαλ, ελληνικά και ξένα, ο τόπος έχει διακοσμητικό ρόλο ενώ σπάνια έχουν θέση η ιστορία και η κοινωνία.

Αν στα «Μυστικά της Εδέμ» κυριαρχεί η «μυστικολογία», στην πολιτική ζωή κυριαρχεί η «μετρολογία».




Η ομογενοποίηση του γούστου εκφράζεται με τα σόου ελαφράς ψυχαγωγίας και όχι με τις «ποιοτικές» σειρές.


"O φοροσυλλέκτης", 1543, πίνακας του Πάουλ ντε Βος.
Εκτός από χρήματα, δέχεται και γουρούνια.




 Στην εποχή της κρίσης και δέκα χρόνια από την εμφάνιση του Big Brother, οι προτεινόμενοι προς αποχώρηση είναι οι εργαζόμενοι


Περί δηλώσεων Λοβέρδου για δημόσιους υπαλλήλους



Αλλο αυτό που απλώς βλέπεται (watchable) και άλλο αυτό που μπορεί και να αρέσει (likeable) λένε οι Αμερικανοί τηλε-ειδικοί.



Η Ελλάδα έχει πάψει να είναι η χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, όμως φαίνεται ότι γίνεται η χώρα της ντομάτας, όχι όμως της εδώδιμης αλλά της εκτοξευόμενης. Μέχρι και ο μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας έπλεξε το εγκώμιο αυτού του λαχανικού μιλώντας πρόσφατα σε εκδήλωση για τα θύματα του Εμφυλίου (του εθνικού και όχι του Δημοκρατικού Στρατού) στο χωριό Βούρμπιανη του Γράμου.



Το σχέδιο για την αναδιοργάνωση της ΕΡΤ είναι το πιο σημαντικό τηλεοπτικό γεγονός όχι απλώς της χρονιάς, αλλά της δεκαετίας, καθώς, μεταξύ άλλων, προβλέπει να καταργηθεί η ΕΤ1, ένα δημόσιο κρατικό κανάλι, που κάποιο λιθαράκι έχει προσθέσει στον πολιτισμό του τόπου.

Δυσεύρετο θα είναι το χαμόγελο στην επόμενη σεζόν.


Καλοκαίρι χωρίς τηλεοπτικές επαναλήψεις δεν γίνεται, όμως ειδικά φέτος το (Ε) μάς κάθεται στο στομάχι.



Ο νορβηγικός Ιούλιος έδειξε ότι η υπαρκτή φρίκη ξεπερνά την τηλεοπτική (και κινηματογραφική) φαντασία.


Ζάμπια: φτώχεια των παιδιών, φτώχεια και των γονέων.


Αβυσσος φαίνεται να χωρίζει τις «real housewives» των Αθηνών, που τις γνωρίσαμε τον χειμώνα μέσω του ΑΝΤ1, από τις «ρίαλ» πόρνες της Ζάμπια, αν και οι δύο κατηγορίες γυναικών έχουν κάτι κοινό, δηλαδή τη συμμετοχή τους σε ένα ριάλιτι σόου. Οι πρώτες μάς έδειξαν τη λαμπερή ζωή τους, πισίνες, τζιπ, γκαζόν και συμπαρομαρτούντα. Οι δεύτερες δείχνουν πώς ακόμα και μια γυναίκα του δρόμου μπορεί, χάρη στην τηλεόραση, να πάρει τον ίσιο δρόμο, να δει μια άσπρη μέρα.

Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά, πατέρα; Γιατί μπήκε πάτος στο βαρέλι, παιδάκι μου. Δεν μπήκε πάτος στο βαρέλι της φτώχειας, των απολύσεων, της ανεργίας, των έκτακτων εισφορών, των περικοπών στους μισθούς και στις συντάξεις, των ιλιγγιωδών αυξήσεων, αλλά στο βαρέλι του δημόσιου χρέους.



Πληθαίνουν τα παράπονα των τηλεθεατών για τις ελληνικούρες, αλλά και τις ακατάσχετες αγγλικούρες πολλών εκπομπών.



H αληθινή οικειότητα, σε ανταίθεση με την τηλεοπτική, δεν
χρειάζεται να είναι κραυγαλέα.

Αυτά τα ψάρια είναι δικά του και δικά του.
Δεν μπορεί κανείς να του τα πάρει.




Δεν μακροημέρευσε το βουλγαρικό καθημερινό σίριαλ «Γυάλινος κόσμος» του Αlpha το οποίο κόπηκε προχθές, στα έξι επεισόδια, λόγω χαμηλής τηλεθέασης.



Το βίντεο με τους τέσσερις «εγκλωβισμένους» που κατευθύνονται με ζωηρό βήμα στο προαύλιο της Βουλής, χωρίς καν να έχουν αφήσει τα στειλιάρια τους, θα μείνει στην ιστορία της πασοκικής και τροϊκανικής διακυβέρνησης.


Η είσοδος του Μετρό στο Σύνταγμα.


Ο επιθεωτητής Κολόμπο (Πίτερ Φολκ).


 Μια που η επικαιρότητα δεν είναι ιδιαίτερα φωτεινή, ας πάμε δύο χιλιετίες πίσω. Το Σάββατο προβλήθηκε στο Arte ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ για την αρχαία Ρώμη, το οποίο φέρει γαλλικούς υπότιτλους αφού οι ηθοποιοί μιλούν λατινικά.



Η κρίση της πολιτικής εκφράζεται και στο πεδίο των τηλεοπτικών διαφημίσεων.

O πιο κοντός άνθρωπος στον κόσμο:
το παιδί της φωτογραφίας είναι ένας
18χρονος Φιλιππινέζος που σε ηλικία δύο
ετών έπαψε να αναπτύσσεται.

                      
Κάθε χρόνο ο όμιλος Guiness, ένας κολοσσός στο είδος του, οργανώνει στη Ρώμη ένα σόου που προορίζεται για διεθνή τηλεοπτική κατανάλωση. Τα δικαιώματα προβολής κατέχει για την Ελλάδα το Mega, που τρεις (3) απεσταλμένοι του παρουσιάζουν και σχολιάζουν το θέαμα –ούτε η σύνοδος της G8 να ήταν.
Κάποια ρεκόρ είναι διασκεδαστικά έως ανώδυνα, όμως άλλα αγγίζουν τα όρια της αηδίας ή και της εκμετάλλευσης. Π.χ., ένας 23χρονος Αυστραλός κατέχει το ρεκόρ της φαρδύτερης γλώσσας στον κόσμο (7,9 εκατ.). Ενας άλλος κύριος σπάει  μέσα σε ένα λεπτό 120 αβγά χήνας με το κούτελο («σιγά τα ωά»). Απάνθρωπο όμως είναι να μετατρέπεται σε θέαμα μια σωματική ιδιαιτερότητα που μόνο βάσανα προκαλεί. Πόσο αστείο είναι να βλέπουμε έναν ενήλικο με σώμα βρέφους, δηλαδή τον πιο κοντό κάτοικο του πλανήτη, ή έναν άνθρωπο τόσο ψηλό που δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του αλλά τρεκλίζει στηριγμένος σε ειδικά μπαστούνια; Eδώ η τραγωδία μετατρέπεται σε freak show, σε θέαμα τσίρκου. Εμείς διασκεδάζουμε και οι άτυχοι συνάνθρωπoί μας κερδίζουν σε διασημότητα ό,τι η Φύση τούς αρνήθηκε.
                                                                                              
(ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 19-6-2011)



Μπορεί στα οικονομικά να χωλαίνουμε, όμως στα χορευτικά η μικρή Ελλάς αριστεύει και μάλιστα αναδεικνύει χορευτές-πρωταθλητές. Την περασμένη Κυριακή, ο ηθοποιός Αργύρης Αγγέλου ανακηρύχτηκε «πρωταθλητής», και όχι απλώς νικητής, στο φινάλε του «Dancing with the stars» (ΑΝΤ1).

Πηγή: www.aformi.gr

«Υοu don’t need a weatherman to know which way the wind blows» (δεν χρειάζεσαι μετεωρολόγο για να καταλάβεις από πού φυσάει ο άνεμος) τραγουδούσε κάποτε ο Μπομπ Ντίλαν.


Συνήθως η τηλεοπτική σεζόν λήγει στα τέλη Μαϊου και ακολουθεί η λεγόμενη θερινή περίοδος. Πέρυσι ζήσαμε το καλοκαίρι της Σεχραζάτ και του Ονούρ, των κεντρικών χαρακτήρων της τουρκικής σειράς «Χίλιες και μια νύχτες», όμως φέτος δεν γνωρίζουμε ποιοι θα είναι οι γυάλινοι ήρωες των τηλεθεατών. Το σίγουρο είναι ότι θα χορτάσουμε επαναλήψεις και όχι μόνο των ελληνικών σειρών, αλλά και των ξένων, αφού ήδη ο ΑΝΤ1 επαναπροβάλλει το τουρκικό «Κισμέτ» που το γνωρίσαμε τον φετινό χειμώνα.



Μια μικρή παρέα μαθητών λυκείου συζητά για τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη. Η εικόνα αυτή μοιάζει βγαλμένη από μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, όμως είναι αληθινή, αφού την είδαμε στο «Σκοτεινό τρυγόνι» της περασμένης Δευτέρας. Στην Ελλάδα του 2011 υπάρχουν έφηβοι που διαβάζουν Παπαδιαμάντη και συζητούν γι’ αυτόν.



Ολα τριγύρω αλλάζουνε, μα κάποια πράγματα μένουν ίδια, όπως ο διαγωνισμός ομορφιάς Playmate (προχθές στον Star. Είτε στο 2011 βρισκόμαστε είτε στο 2001, η ίδια υπερπροσφορά γυναικείου κρέατος, το ίδιο λαμπερό αλλά παλιομοδίτικο περιτύλιγμα.


Άλλο ένα όπλο μαζικής καταστροφής χρησιμοποίησαν
 οι "νεογκοτζαμάνηδες" (σύμφωνα με την κυβέρνηση)
κατά των λαϊκών αγωνιστών: το λέιζερ χειρός.


Κυριακή, 5.6, Σύνταγμα. Πηγή: www.aformi.gr
Οι κινητοποιήσεις στις πλατείες έδειξαν ότι ο δημόσιος στίβος δεν περιορίζεται στα κομματικά γραφεία και τα τηλεοπτικά στούντιο.



 Μόνο πληκτικά δεν είναι τα όσα συμβαίνουν και μεταδίδονται από τα δελτία ειδήσεων και τις ενημερωτικές εκπομπές, παρ’ όλο που εξαιρετικά πληκτικά και αυτονόητα είναι συχνά τα συνοδευτικά σχόλια και τα κηρύγματα κάποιων παρουσιαστών.


Ο Θ. Τάσιος στη συρταρωτή γέφυρα της Χαλκίδας.




Ο τηλεακόρεστος ή παμφάγος τηλεθεατής, καθορίζει, σε μεγάλο βαθμό, το πρόγραμμα των καναλιών.


Δεν είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο, ο παρουσιαστής μιας δημοφιλούς ενημερωτικής εκπομπής, να δηλώνει «οn air» ότι θέλει να γίνει μέλος μιας κίνησης πολιτών. Αυτό όμως συνέβη χθες το πρωί, όταν ο Γιώργος Παπαδάκης ρώτησε τον Μίκη Θεοδωράκη «αν μπορεί κανείς να γίνει μέλος της Σπίθας στον αέρα», όχι εναέριο μέλος αλλά να εγκριθεί η προσχώρησή του στη διάρκεια της ζωντανής μετάδοσης του «Καλημέρα Ελλάδα».


Eμείς τρώμε και πίνουμε και τους Γερμανούς
τούς τρώει η αρκούδα (υποτίθεται).


Το 62% των Ελλήνων έχει θετική γνώμη για τη Γαλλία, όμως μόνο το 28% έχει θετική γνώμη για τη Γερμανία, σύμφωνα με τη δικαίως πολυσυζητημένη έρευνα της Public Issue, που παρουσιάστηκε προχθές το βράδυ σε μια έκτακτη πολιτική εκπομπή του ΣΚΑΪ.

Σε τούτα εδώ τα λέιζερ
κακιά σκουριά δεν πιάνει...




Tσαλακωμένος ο Στρος-Καν, ατσαλάκωτοι
οι αστυνομικοί που τον σέρνουν.



Πλάι στον οικονομικό φόβο, το φόβο της ανεργίας, της επιβίωσης προστίθεται και ο φόβος για την ίδια τη ζωή... και αυτό το μίγμα είναι εκρηκτικό, όπως έδειξαν τα δραματικά γεγονότα της εβδομάδας που πέρασε.



Aπόψε δεν θα ζήσουμε μια αθηναϊκή Νύχτα των Κρυστάλλων. Απόψε μας περιμένει μια νύχτα ειρήνης, συμφιλίωσης των λαών, μια νύχτα κρυστάλλινων φωνών και πλαστικών τραγουδιών που μιλούν γι’ αγάπη, φιλία και οικολογία.



Δεν χρειάζεται να δει κανείς τα σημάδια του αίματος στο πεζοδρόμιο, εκεί όπου έχασε τη ζωή του ο 44χρονος στη διασταύρωση της 3ης Σεπτεμβρίου και Ηπείρου, όπως δεν χρειάζεται να δούμε στην τηλεόραση το βίντεο με τον ξυλοδαρμό του διαδηλωτή στην Πανεπιστημίου, για να καταλάβουμε ότι η άνοιξη στην Αθήνα δεν έφτασε με τις βιόλες, τα γιούλια και τα γιασεμιά.