9:17 π.μ.
Με αφορμή την υπόθεση Στέφανου Κορκολή, την
οποία έφερε στο φως η τηλεοπτική «Ζούγκλα»,
σε μέρες κλιμάκωσης των μαθητικών κινητοποιήσεων.
9:23 π.μ.
Αρκετοί ειρωνεύτηκαν ή επέκριναν το «Δικαστήριο της πλατείας
Συντάγματος», που δίκασε τον Κλίντον και τους νατοϊκούς ηγέτες της Δύσης.
10:34 μ.μ.
Mε αφορμή τις παρουσιάσεις βιβλίων στα Hondos Center.
11:41 μ.μ.
Οι βομβαρδισμοί στη
Γιουγκοσλαβία και η στάση των διανοουμένων έθεσαν πολλά ιδεολογικά ερωτήματα.
Σ’ αυτές τις συνθήκες έγινε φανερό πως όπως ο χυδαίος αντισταλινισμός
διαιωνίζει τον πούρο σταλινισμό, έτσι και ο αντιαμερικανισμός πρέπει να
εκχυδαϊστεί, ώστε να ανανεωθεί και να ενισχυθεί ο πούρος φιλοαμερικανισμός.
11:36 μ.μ.
«Η εμπειρία του Άουσβιτς εξάλειψε και τα τελευταία ίχνη της
θρησκευτικής μου αγωγής», λέει ο σπουδαίος Ιταλός συγγραφέας Πρίμο Λέβι.
«Υπήρξε το Άουσβιτς, επομένως δεν μπορεί να υπάρχει Θεός».
1:35 π.μ.
Στις 10 Φεβρουαρίου 1999
συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από το πρώτο ανέβασμα του έργου Ο θάνατος του
εμποράκου, το οποίο, κατά γενική ομολογία, χάραξε μια βαθιά
διαχωριστική γραμμή. Μετά το Θάνατο του εμποράκου,
που ανέβηκε σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν, το αμερικανικό θέατρο δεν ήταν πια το
ίδιο.
Στην πρεμιέρα του
έργου, στο θέατρο Μορόσκο του Μπροντγουέι, μια γυναίκα ανάμεσα στους θεατές
αντέδρασε έξαλλα, χαρακτηρίζοντάς το «βόμβα
στα θεμέλια του αμερικανικού καπιταλισμού». Ο Άρθουρ Μίλερ παραδέχτηκε ότι ήλπιζε
κι αυτός το έργο να είναι βόμβα, «αν όχι στα θεμέλια του καπιταλισμού μας
γενικά, τουλάχιστον στα θεμέλια αυτής της ψευτοζώ που πίστευε πως άγγιζε τα
σύννεφα, σκαρφαλωμένη πάνω σ’ ένα ηλεκτρικό ψυγείο».