10:51 μ.μ.
8:05 π.μ.
Κάποτε η Ελλάδα είχε πολλά «Μικρά Παρίσια», χωριουδάκια που ήταν περήφανα για τη νοικοκυροσύνη και την προκοπή τους. Σήμερα έχει πολλές «Μικρές Μανωλάδες», όπως κατήγγειλαν την Πέμπτη οι εργαζόμενοι στον επισιτισμό και τον τουρισμό.
7:05 π.μ.
 |
| Nα τι ήταν η Ελλάδα προ Σαμαρά. |
Συλλεκτικό κομμάτι μπορεί να χαρακτηριστεί η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στο δείπνο που του παρέθεσε ο Economist την προηγούμενη εβδομάδα. Ίσως θα πρέπει να διδάσκεται στα πανεπιστήμια, ελληνικά και ξένα, στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών.
7:03 π.μ.
Ακούτε, παιδάκια; Τέρμα τα τζάμπα γλέντια, οι τζάμπα τσουλήθρες, η τζάμπα ζωή.
2:02 π.μ.
Η Μικρή ΔΕΗ δεν είναι άμαθη και αθώα, όπως η μικρή Ελένη του παιδικού τραγουδιού. Είναι το φιλέτο της ΔΕΗ, το πιο κερδοφόρο κομμάτι της που παραδίδεται στους ιδιώτες χωρίς τις πέτσες και τα εντόσθια.
Θα ήταν κρίμα να περάσει απαρατήρητη η επιστολή διαμαρτυρίας που δημοσιεύτηκε στις 2 Ιουλίου στην Εφημερίδα των Συντακτών και απευθύνεται στον δήμαρχο του Παλαιού Φαλήρου:
10:29 μ.μ.
Αλίμονο,έχουν
πει, στο λαό που έχει ανάγκη από ήρωες. Αλίμονο όμως και στο λαό που ξεχνά τους
ήρωές του, αλίμονο και στους καιρούς που οι ήρωες δεν έχουν την ευκαιρία να δοκιμαστούν,
να δείξουν τον ηρωισμό τους –και τότε τους τρώνε οι κοριοί και όχι οι τίγρεις ή
καρχαρίες,
10:50 μ.μ.
Ο στεναγμός, η κραυγή, η οργή επιτρέπονται: αρκεί να μη βγαίνουν από τα σύνορα της φυλακής, του στρατοπέδου, του χώρου εργασίας. Κάποτε όμως βγαίνουν και φτάνουν πολύ μακριά: από το Μπανγκλαντές και την Κίνα στη Βρετανία. Και η κραυγή αυτή είναι γραμμένη σε ένα πανάκι τόσο δα, κρυμμένο μέσα σ’ ένα φτηνό ρούχο, απ’ αυτά που προορίζονται για τους φτωχούς της Δύσης και όλου του κόσμου.
4:37 π.μ.
4:37 π.μ.
H Ανεργίτσα και ο Πειναλέων επανέρχονται, αλλά δίχως κουρέλια.
1:21 π.μ.
Η γυάλινη οροφή (glass ceiling) είναι ένας γνωστός όρος σε όσους έστω και ελάχιστα έχουν ασχοληθεί με το γυναικείο ζήτημα: είναι το ταβάνι που βρίσκουν οι γυναίκες εργαζόμενες και το οποίο τις καθηλώνει χαμηλά στην ιεραρχία. Είναι μια αόρατη, άτυπη οροφή που δεν επιτρέπει στις γυναίκες να γίνουν διευθυντικά στελέχη και ας έχουν τα προσόντα, ένα φράγμα χτισμένο από προκαταλήψεις αιώνων μέσα στις ανδροκρατούμενες κοινωνίες. Έτσι λένε οι κοινωνιολόγοι.
12:20 π.μ.
«Θέλω να κάνω διακοπές, αλλά η τσέπη μου δεν με ακολουθεί...» Έτσι έλεγε κάποτε (προ κρίσης) ένας οικογενειάρχης βιοπαλαιστής. Ήρθαν τα μνημόνια και η τσέπη κήρυξε απεργία διαρκείας.
11:43 μ.μ.
3:12 π.μ.
Με χρηματικό πρόστιμο απειλεί ο δήμαρχος της Βερόνας όσους δίνουν φαγητό στους άστεγους που ζουν στο ιστορικό κέντρο της πόλης και τους οποίους χαρακτηρίζει «υγειονομικό και περιβαλλοντικό κίνδυνο». Ζήλεψε ο άνθρωπος τη δόξα του Λοβέρδου, που είχε χαρακτηρίσει «υγειονομική βόμβα» τις οροθετικές γυναίκες και τόσο αναίσχυντα τις είχε διαπομπεύσει.
11:19 μ.μ.
Μπορείτε να φανταστείτε τον Χίτλερ να χορηγεί υποτροφίες
σε ορφανά παιδιά που ο πατέρας τους εκτελέστηκε στη σφαγή των Καλαβρύτων; Ή να τους
στέλνει πασχαλινή λαμπάδα και σοκολατένια
λαγουδάκια; «Δεν είμαστε κτήνη, όπως λένε εκείνοι που δε θέλουν να δουν τη Γερμανία
να προκόβει. Έχουμε κι εμείς αισθήματα. Κι εμείς πονάμε με τον πόνο του ελληνικού
λαού. Η Κατοχή είναι πικρή, αλλά ήταν αναγκαία».
6:42 π.μ.
Μιλώντας για τους χιλιάδες κατάδικους, εξόριστους στο
ρωσικό νησί Σαχαλίνη, στην Άπω Ανατολή, ο Τσέχοφ γράφει: «Τους οδηγήσαμε εκεί αλυσοδεμένους,
τους διαφθείραμε [...] βοηθήσαμε να πληθύνουν οι εγκληματίες και όλα αυτά τα κακουργήματα
τ’ αποδίδαμε στους δεσμοφύλακες με τις κόκκινες μύτες. Μα [...] δε φταίνε οι δεσμοφύλακες,
φταίμε όλοι μας, κι όμως μια δεκάρα δε δίνουμε [...] Και η πολυθρύλητη δεκαετία
του ’60 τίποτα δεν έκανε για τους αρρώστους και τους φυλακισμένους, παραβιάζοντας
κατ’ αυτόν τον τρόπο την πιο σπουδαία υποθήκη του χριστιανικού πολιτισμού. Σήμερα
μπορούμε να πούμε ότι για τους ασθενείς κάτι γίνεται, αλλά για τους φυλακισμένους
τίποτα απολύτως» (Μήτσος Αλεξανδρόπουλος, Περισσότερη ελευθερία: Ο Τσέχωφ,
σελ. 159).
9:58 π.μ.
«[Εγώ και ο Αντώνης Σαμαράς] δεν είμαστε τίποτε
άλλο παρά δαυλοί αναμμένοι στο βωμό της πατρίδα μας. Oύτε πολιτικοί ούτε κάτι άλλο.
Δαυλοί αναμμένοι στο βωμό της πατρίδας μας. Αυτό είμαστε». Αυτό δήλωσε ο Μπαλτάκος
στο ραδιόφωνο μετά την παραίτησή του. Με περισσή σεμνότητα, εννοώντας ίσως δαυλοί
φλεγόμενοι αλλά μη καιόμενοι, όπως η γνωστή βάτος της Παλαιάς Διαθήκης. (Προς το
παρόν αυτός που καίγεται είναι ο λαός, ο εργαζόμενος και μη, ενώ παρανάλωμα του
πυρός της ανεργίας γίνεται η νεολαία.)
9:57 μ.μ.
1:54 π.μ.
...ή τι σχέση έχουν οι γιατροί και οι νοσοκόμες με τα σουβλάκια
12:32 π.μ.
11:09 π.μ.
Αν ο Ζεράρ ντε Βιλιέ ήταν εν ζωή, σύντομα θα κυκλοφορούσε ένα νέο βιβλίο του, εμπνευσμένο από την κρίση στην Ουκρανία. Το καυτό πολιτικό σκηνικό είναι έτοιμο, το δράμα και τα πρόσωπα είναι έτοιμα, μοιάζουν να ζητούν συγγραφέα.
9:28 μ.μ.
Αν κι έχει περάσει περίπου ενάμισης χρόνος από την έκδοσή του βιβλίου του Μενέλαου Χαραλαμπίδη Η εμπειρία της Κατοχής και της Αντίστασης στην Αθήνα (εκδ. Αλεξάνδρεια) όλο και περισσότεροι αναγνώστες το ανακαλύπτουν, το συστήνουν, μιλούν γι’ αυτό -και όχι επειδή ζούμε μια «νέα Κατοχή», αλλά γιατί σήμερα υπάρχει η ανάγκη, η αναζήτηση της απελευθερωτικής συλλογικής πράξης.
12:42 μ.μ.
Δεν ξέρουμε τι άνεμος φυσά αυτές τις μέρες στην Οδησσό, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας, στο νοτιοδυτικό άκρο της χώρας. Σε μια αντικυβερνητική διαδήλωση, πριν Άνεμος ανακούφισης ή αγωνίας και φόβου για το τι περιμένει τους μη Ουκρανούς κατοίκους της ιστορικής αυτής πόλης, ανάμεσά τους και πολλοί Έλληνες;
12:44 π.μ.
10:39 π.μ.
 |
| Στο δρόμο για το Φισκάρδο. Ερείπια του ᾽53. |
Μια φίλη μου Κεφαλονίτισσα θυμάται το σεισμό του 1953. Δε θυμάται τον παππού της, που την ώρα του τρίτου τρομαχτικύ σεισμού, που αποτελείωσε το νησί, δεν προσπάθησε να προφυλαχτεί, αλλά να κρατηθεί όρθιος -στην κυριολεξία. Ενώ η γη τρανταζόταν, αυτός πάλευε να κρατήσει την ισορροπία του, να μη σωριαστεί: «Δε θα σου περάσει!» φώναζε, «δε θα με ρίξεις κάτω!»
11:49 μ.μ.
«Τραγική» είναι η ποιότητα των μεταναστών που δέχεται η Ελλάδα, υποστηρίζει ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, τραγική η διαφορά της κουλτούρας μας. Άλλο πράγμα ο μετανάστης από την πρώην Σοβιετική Ένωση ο οποίος συνήθως έχει ένα «μορφωτικό επίπεδο» και είναι «κατά κάποιο τρόπο Ευρωπαίος» και άλλο οι μετανάστες από τη βαθιά Ασία.
11:42 μ.μ.
Ένα παλιό σύνθημα τώρα δικαιώνεται: το Συμβούλιο της Επικρατείας δίνει πίσω τα κλεμμένα -λάθος, τα κομμένα, κρίνοντας αντισυνταγματικές τις μνημονιακές περικοπές στους μισθούς και τα επιδόματα των ενστόλων.
12:11 π.μ.
Στη δεκαετία του ΄90 σπάνια κάποιος παραδεχόταν ανοιχτά ότι είναι φτωχός. Οι περισσότεροι πόζαραν σαν πλούσιοι ή σχεδόν πλούσιοι ή άφηναν να εννοηθεί ότι είχαν κάποια άκρη, κάποια γνωριμία ή συγγένεια με κάποιον πραγματικά πλούσιο. Σήμερα πολλοί μιλάνε για τη φτώχεια, αν όχι τη δική τους, έστω κάποιου άλλου που είναι πιο φτωχός, πιο απελπισμένος από αυτούς.
9:22 π.μ.
Ένας 27χρονος νέος καταδικάστηκε από το τριμελές πρωτοδικείο σε φυλάκιση δέκα μηνών αναστολή επειδή στην ιστοσελίδα του τόλμησε να αστειευτεί με τη βιομηχανία προφητειών και θαυμάτων που έχει στηθεί γύρω από το Γέροντα Παϊσιο.