10:51 μ.μ.
Σύμφωνα με μια ιστορία που αφηγείται ένας Εβραίος σοφός της διασποράς, μια μάνα με το παιδί της βρίσκονται μέσα σ’ ένα κλειστό βαρέλι καταμεσίς του μανιασμένου ωκεανού. Δεν έχει σημασία το πώς βρέθηκαν εκεί, ας υποθέσουμε ότι το καράβι με το οποίο ταξίδευαν βούλιαξε και ότι οι δυο τους σώθηκαν καθώς τρύπωσαν μες στο βαρέλι και στερέωσαν από μέσα το καπάκι. Το βαρέλι είναι μεγάλο, δεν βουλιάζει, υπάρχει χώρος για να παίρνουν μια ανάσα.
Ο άνεμος και το κύμα τούς παρασέρνουν, τα τοιχώματα τραντάζονται, μάνα και γιος υποφέρουν μες στο σκοτάδι και το κρύο.
«Δεν αντέχω, μάνα», λέει το παιδί, «θα βγω».
«Πού θα πας, παιδάκι μου, έχει φουρτούνα έξω, θα πνιγείς, εδώ είμαστε καλά».
«Δεν είμαστε καλά, μάνα. Θα σπρώξω το καπάκι, τουλάχιστον ν’ αντικρίσω τον ουρανό, να δω τι χρώμα έχει η θάλασσα, εδώ μέσα θα πεθάνουμε σαν τα ποντίκια».
Το δίλημμα δεν ήταν «ελευθερία ή θάνατος» αλλά «ελευθερία και θάνατος» ή θάνατος μες στο σκοτάδι, μες στη σκλαβιά.
Δεν ξέρουμε τι διάλεξε τελικά το παιδί ή αν ήταν αγόρι ή κορίτσι, όμως ξέρουμε τι διάλεξαν τέσσερα αγόρια στη Γάζα, την περασμένη Πέμπτη.
Αδέλφια και ξαδέλφια, βγήκαν από το βαρέλι. Το έσκασαν από το σπίτι τους και πήγαν να παίξουν μπάλα στη θάλασσα, στην ιδιόκτητη αμμουδερή παραλία ενός ξενοδοχείου.
Νωπή η μνήμη του βραζιλιάνικου Μουντιάλ, ίσως κάποιες ένδοξες στιγμές του θέλησαν τα παιδιά να ζωντανέψουν. Εκεί, στην ακροθαλασσιά τα δολοφόνησαν οι Ισραηλινοί. Τα πυρά ήρθαν από τη θάλασσα. Τα τέσσερα αυτά αγόρια πέθαναν άδικα κι ελεύθερα. Και οι σοφοί Εβραίοι που αφηγούνται ιστορίες σαν κι αυτήν με το βαρέλι δεν έχουν τίποτα να πουν.
(22/7/2014)
0 Responses to "To Moυντιάλ 4 αγοριών στη Γάζα"
Δημοσίευση σχολίου