12:23 μ.μ.
12:23 μ.μ.
1. «Δεν κουνιέται φύλλο», λέγαμε τον τελευταίο καιρό αναφερόμενοι στην ευκολία με την οποία πέρασαν τα πιο αντιλαϊκά μέτρα της μεταπολεμικής περιόδου, όπως η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η εξοντωτική φορολογία και τα χαράτσια, η συστηματική διάλυση του κράτους πρόνοιας, η μεθοδευμένη εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Και ξαφνικά εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα βγαίνουν ξανά στο δρόμο όχι απλώς υπέρ της ΕΡΤ ή για μια καλύτερη ΕΡΤ, αλλά για το αυτονόητο δικαίωμα στην ελεύθερη ενημέρωση την οποία, προφανώς, δεν προσφέρουν τα ιδιωτικά κανάλια, αλλά μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να εξασφαλίσει μια πραγματικά δημόσια και δημοκρατική τηλεόραση.
11:48 μ.μ.
Ο πατέρας του Έντουαρντ Σνόουντεν τού λέει: καλύτερα δεσμώτης στη χώρα της ελευθερίας παρά ελεύθερος οπουδήποτε αλλού. Η ιστορία των δηλώσεων μετανοίας επαναλαμβάνεται.
10:47 μ.μ.
 |
| To δημόσιο νοσοκομείο πεθαίνει... ο μάγος της φυλής έρχεται. |
Προ κρίσης ο τραπεζικός ουρανός έβρεχε καταναλωτικά και άλλα δάνεια. Περνάτε από την τράπεζα, έλεγαν οι τηλεοπτικές διαφημίσεις, κάνετε μια αίτηση και μέχρι να σας ετοιμάσουν ένα χοτ ντογκ στο σαντουιτσάδικο της γωνίας, το δάνειό σας έχει κιόλας εγκριθεί. Ταχύτητα, ευκολία, εξυπηρέτηση.
Με την ίδια ταχύτητα μπορεί κανείς σήμερα να αποκτήσει ιδιωτική ασφάλεια υγείας. Σύμφωνα με μια ραδιοφωνική διαφήμιση, αρκεί να τηλεφωνήσετε σε μια ασφαλιστική εταιρεία, να απαντήσετε σε λίγες απλές ερωτήσεις και το ασφαλιστήριο συμβόλαιο θα φτάσει σύντομα στο σπίτι σας. Τιμές προσιτές, μας διαβεβαιώνουν.
1:14 π.μ.
«Κάποιος να τον μαζέψει», γράφει κάποιος Έλληνας στο Facebook εννοώντας τον ηθοποιό Χαλίτ Εργκέντζ, τον τηλεοπτικό Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, που φωτογραφήθηκε στην πλατεία Ταξίμ με την αρχοντική πυρόξανθη γενειάδα του σουλτάνου κάτω από τη μάσκα προστασίας από τα δακρυγόνα. Δεν εννοούσε ότι δεν είναι σωστό κοτζάμ ηγεμόνας να διαδηλώνει. Όπως εξηγεί, «αν τον πιάσουν και διακοπεί το σίριαλ, η μάνα μου θα σκάσει».
6:00 π.μ.
Τα δύο κείμενα που ακολουθούν γράφτηκαν περίπου το 2011 και το 2012 και είχαν δημοσιευτεί στην Καθημερινή. Τυπικά είναι μπαγιάτικα, όμως οι πρόσφατες κινητοποιήσεις στην Τουρκία, με αφορμή τη διάσωση του πάρκου Γκεζί, έφεραν το θέμα του νέου πορθμού στο Βόσπορο ξανά στην επικαιρότητα, ενώ η τύχη του παλιού βυζαντινού λιμανιού αγνοείται. Ένα «άλσος με συκομουριές», όπως επισημαίνει στο τελευταίο του τεύχος ο Εconomist, ήταν η σπίθα που οδήγησε στον λαϊκό ξεσηκωμό στην Κωνσταντινούπολη και στις μεγάλες πόλεις... και που μας έκανε να θυμηθούμε ένα παλιό τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου: «τη νύχτα αυτή τη λέτε εσείς φωτιά, μα εγώ τη λέω δέντρο».
1:02 μ.μ.
Κάποτε, στα πρώτα χρόνια της δικτατορίας, σε μια ταβέρνα του Πύργου μια παρέα τραγούδησε το «Είμαι αητός χωρίς φτερά», που λόγω στίχων και λαϊκότροπου ύφους κίνησε τις υποψίες του χαφιέ του διπλανού τραπεζιού, ο οποίος έσπευσε να καταγγείλει το περιστατικό στην αστυνομία. Έπιναν και τραγουδούσαν Μίκη Θεοδωράκη, κύριε διοικητά!