12:38 μ.μ.
Η σύγκριση μεταξύ του κεφάτου Ολυμπιακού θεάματος και της ελληνικής πραγματικότητας στο χώρο της υγείας μόνο οργή και θλίψη μπορεί να προκαλέσει.
8:12 π.μ.
- Σε
ποιο νοσοκομείο θα πάει ο μπαρμπα-Μήτσος για το μπάι-πας;»
-
Μάλλον στο ‘‘Τίμιο Ξύλο’’...
-
Τι μαθαίνετε, έχει εκεί καλούς καρδιοχειρουργούς;
-
Δεν βαριέσαι, όλοι τους ίδιοι είναι... έχει όμως καλό ρυζόγαλο, έτσι λένε.
-
Καλό, δηλαδή;»
-
Toυλάχιστον δεν είναι ληγμένο, όπως τα γιαούρτια στην “Πολυκλινική
Οσία Περσεφόνη".
- Πάλι καλά…
στον “Άγιο Ξηρόκαμπο” τους έχουν τελειώσει τα γιαούρτια.
8:03 π.μ.
Αν και δεν γνωρίζω πολλά για τον αθλητισμό, περιμένω με ενδιαφέρον τους
Ολυμπιακούς Αγώνες - όχι όμως του Λονδίνου, αλλά του Ρίο ντε Τζανέιρο. Δεν με
ενδιαφέρουν οι χώρες και τα ονόματα που θα συμμετάσχουν, η κατανομή των μεταλλίων
και τα ρεκόρ που θα καταρριφθούν, αλλά το «μεταξύ», το πώς θα ξετυλιχτεί ο νέος
τετραετής ανώμαλος δρόμος μέχρι το 2016.
 |
| Πανσέληνος πάνω από φαβέλα του Ρίο, 6/5/2012. |
12:44 μ.μ.
Η ταράτσα, το «λιακωτό» κατέχει μια ξεχωριστή θέση στη
συλλογική μας μυθολογία. Ήταν η υπόσχεση ότι η βροχή δεν θα έμπαινε μες στο
σπίτι, όπως συνέβαινε με τα ξεχαρβαλωμένα κεραμίδια. Ήταν ο τόπος για το άπλωμα
της μπουγάδας, για τα μπουκάλια με το βύσσινο που λιαζόταν για να γίνει λικέρ.
Ο τόπος της εφηβικής ονειροπόλησης, το κρυφό καπνιστήριο, το δίχως φυλλώματα
δάσος με τις τηλεοπτικές κεραίες.
11:57 π.μ.
 |
| Ένας Πακιστανός Δημητράκης, υπαίθριος πωλητής ζαχαρωτών, μιλά απεριόριστα με όλους τους συνεργάτες του. |
4:12 π.μ.
 |
| Όρθια ερείπια στη Μισράτα. |
Ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ
του “Εξάντα” για τη Λιβύη χαντακώθηκε λόγω της προβολής του ταυτόχρονα με τον
ημιτελικό του Euro 2012.
9:55 π.μ.
«Aν δεν μάθεις γράμματα, θα γίνεις σκουπιδιάρης». Αυτή ήταν η ύστατη
(και κάθε άλλο παρά πολιτικά ή παιδαγωγικά σωστή) προειδοποίηση ή απειλή στην
οποία κατέφευγαν κάποτε οι δάσκαλοι για να συνετίσουν τους νωθρούς μαθητές
τους.
12:15 π.μ.
1.
 |
| Όταν λέει "αγορά", ο Σαντέλ μάλλον δεν εννοεί κάτι σαν κι αυτήν. |
Όταν λέμε ότι «πωλούνται όλα», εννοούμε όλα. Με αυτές τις
επτά λέξεις μπορούμε να περιγράψουμε το Τι δεν μπορεί να αγοράσει το χρήμα (What
Money Can’t Buy) του
πολιτικού φιλοσόφου Μάικλ Σαντέλ, μια μελέτη για τα «ηθικά όρια των αγορών»,
που φαίνεται ότι θα γίνει ένα από πιο πολυσυζητημένα βιβλία της χρονιάς. Μόνο
που ο καθηγητής του Χάρβαρντ υποστηρίζει ότι δεν θα έπρεπε να είναι όλα για
πούλημα, ότι υπάρχουν πράγματα που θα έπρεπε να βρίσκονται εκτός αγοράς ώστε να
μην ξεχαρβαλωθεί εντελώς η ανθρώπινη κοινωνία.
9:56 π.μ.
Πριν από δύο μήνες ο Σταύρος Τζίμας έγραψε στην «Καθημερινή» για μια
γέφυρα που εξαφανίστηκε, σαν να άνοιξαν τα νερά του ποταμού Στρυμόνα και την
κατάπιαν. Δεν την εξαφάνισε κάποιος διάσημος μάγος σαν τον Ντέιβιντ Κόπερφιλντ
(illusionist, παραγωγός ψευδαισθήσεων είναι η επίσημη ιδιότητά του), αλλά η
«συμμορία του σκραπ» που την ξήλωσε και τη μετέφερε για πούλημα στη Βουλγαρία.