Η δολοφονία 34 απεργών στο ορυχείο λευκόχρυσου στη Νότια Αφρική προστέθηκε στις μαύρες σελίδες του παγκόσμιου εργατικού κινήματος. Θυμίζει τους Πίνκερτον και τις αιματηρές απεργίες των ανθρακωρύχων στην Πενσυλβάνια, θυμίζει σφαγές στην τσαρική Ρωσία, το Ζερμινάλ του Ζολά, θυμίζει τον Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη.


Αν και βομβαρδιζόμαστε από πληροφορίες, η εικόνα μας για τον κόσμο είναι επιλεκτική και κατακερματισμένη.


Όχι πια «Προσοχή σκύλος», αλλά «Προσοχή Ξένιος Ζευς». Αυτό το μήνυμα θα έστελνε ένας ξένος που τα μαύρα κύματα της Ιστορίας (και όχι η θεά Τύχη ή ο θεός Τουρισμός) θα είχαν ξεβράσει στην Ελλάδα του 2012.


Δωρεά σε δύο δημόσια νοσοκομεία της Τυνησίας έγιναν τα περίπου 300 νοσοκομειακά κρεβάτια, που χρησιμοποιήθηκαν στην τελετή έναρξης της Ολυμπιάδας του Λονδίνου. 



Πράγματι ο σκηνοθέτης Ντάνι Μπόιλ, στην τελετή έναρξης των Αγώνων, πρόβαλε τα εξαγώγιμα προϊόντα και σύμβολα της Βρετανίας, όπως την ποπ μουσική, τη Μαίρη Πόπινς, τον Τζέιμς Μποντ, τον Μίστερ Μπιν. Πρόβαλε όμως και τις εξαγώγιμες ή μάλλον τις οικουμενικές αξίες της προόδου, της κοινωνικής πρόνοιας και της δυνητικής ισότητας των λαών και των φυλών.

Σχηματική αναπαράσταση του πλοίου Windrush, που to 1948 έφερε στην Αγγλία
 τους πρώτους μετανάστες από την Τζαμάικα. To σκάφος είναι καλυμμένο
 με εφημερίδες της εποχής που έγραφαν για το μεγάλο γεγονός.