Tερατώδεις διαστάσεις προσλαμβάνει η βιομηχανία κατασκευής, συντήρησης και ανανέωσης επωνύμων, κυρίως μέσω της τηλεόρασης



Περί του έξυπνου δανεισμού



Στην 30ή επέτειο του Πολυτεχνείου



Είμαστε συντηρητική κοινωνία, λένε μερικοί. Δεν έχουμε τίποτα κατά των γκέι, αλλά όχι και να τους βλέπουμε να φιλιούνται στην τηλεόραση, έστω και στις έντεκα το βράδυ.



Νοστράδαμος-Καρτέσιος, σημειώσατε 1. Έπρεπε να πεθάνει ένας άνθρωπος στη διάρκεια ενός σεμινάριου αυτοπεποίθησης για να ανασηκωθεί, έστω και λίγο, το πέπλο που σκεπάζει ένα πλατύ δίκτυο “ειδικών” που μας βοηθούν να μάθουμε ποιοι είμαστε και πού πάμε.

11:18 μ.μ.



Κάποιες τηλεοπτικές εκπομπές είναι πιο ενδιαφέρουσες βωβές, παρά ομιλούσες. Κλασικό παράδειγμα το «Super Star», μια μεσημβρινή εκπομπή πίστας, πασαρέλας, αισθημάτων και πολιτισμού με τη Χριστίνα Λαμπίρη στο Star. Xαμηλώνουμε, λοιπόν, τον ήχο και διαβάζουμε τους τίτλους που ξετυλίγονται στο πάνω μέρος της οθόνης.





Οι σκηνές που θα δείτε είναι σκληρές, μας προειδοποιούσαν την Κυριακή όλα τα κανάλια, λίγο προτού προβάλλουν εικόνες από την πυρκαγιά σε μια πολυκατοικία στην Ταϊπέι, την πρωτεύουσα της Ταϊβάν.


Κάποτε οι Αβορίγινες της Αυστραλίας προσανατολίζονταν στο χώρο ακολουθώντας τα μονοπάτια των μύθων τους, τα μονοπάτια του ονειρόχρονου. Ένας αμερικανός δημοσιογράφος, ο Γουόλτερ Κερν, λέει ότι κάποτε προσανατολιζόταν στην πατρίδα του ακούγοντας ραδιόφωνο και ακολουθώντας τα μονοπάτια των φωνών και των τραγουδιών:



Το γύρο του κόσμου έκαναν οι εικόνες από την επίσκεψη του Εξολοθρευτή 3, δηλαδή του Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, που πήγε να εμψυχώσει τα αμερικανικά στρατεύματα στο Ιράκ.



Το «CSI: Στον τόπο του εγκλήματος» (Αlter) είναι μια αμερικανική σειρά με κλέφτες (δολοφόνους, απαγωγείς, βιαστές κ.λπ.) και αστυνόμους.






Η πλατεία Θεάτρου ήταν το θέμα του «Παρασκήνιου» (ΝΕΤ) την προηγούμενη εβδομάδα: οι δρόμοι, τα κτίρια, οι άνθρωποι, η ιστορία της και, το πιο ενδιαφέρον, οι μεταμορφώσεις της στο χρόνο.


«Αν δεν με πιστεύετε, ρωτήστε και τον μπάρμπα μου τον ψεύτη». Ο επίλογος αυτός, που τον συναντάμε σε αρκετά λαϊκά παραμύθια, θα ταίριαζε και στον υπουργό Πληροφοριών του Σαντάμ, τον Μοχάμεντ αλ Σαχάφ, ένα από τα πιο πολυσυζητημένα πρόσωπα των ημερών.



Η ζωη είναι ο πιο απρόβλεπτος σκηνοθέτης. Κατά την υποδοχή των Αμερικάνων λυτρωτών σε μια μια πόλη του βόρειου Ιράκ, ενθουσιώσεις νεαροί Κούρδοι ανέμιζαν μια αμερικανική σημαία ή μάλλον ένα λάβαρο πο απεικόνιζε έναν άνδρα με φόντο την αστερόεσσα. 





Εικόνα ζωντανή, εικόνα που σπαρταράει, εικόνα που παγώνει, εικόνα που ματώνει –η τελευταία στην κυριολεξία και όχι μεταφορικά. Χθες το πρωί γίναμε μάρτυρες της άτυπης επιχείρησης «Απελευθέρωση του Τύπου». Πρώτος στόχος τα γραφεία του Αλ Τζαζίρα στη Βαγδάτη.


Αντιπολεμική διαδήλωση, Αμστερνταμ
H «λάιβ» μετάδοση του πολέμου καταργεί τους αγγελιαφόρους. Στην οθόνη μας βλέπουμε τα B-52 να απογειώνονται από τη Bρετανία και γνωρίζουμε ότι σε πέντε-έξι ώρες θα αδειάσουν στο Iράκ το φονικό φορτίο τους. Bλέπουμε τις λάμψεις στον ουρανό της Bαγδάτης, ακούμε τους εκκωφαντικούς ήχους και προετοιμαζόμαστε για τα ερείπια που θα αντικρίσουμε μόλις χαράξει η μέρα.



Όπως συμβαίνει με τα ριάλιτι, τα βραβεία «Αρίων» τροφοδότησαν πλήθος παράπλευρων και πολυ-παραθυρικών εκπομπών. Στις περισσότερες περιπτώσεις η συζήτηση επικεντρώθηκε στα πιο ακραία δείγματα γελοιότητας, στους παρεξηγημένους, στους κακιωμένους, στους αδικημένους. Πολλοί παραδέχτηκαν ότι ήταν μια «λαμπερή, επιτυχημένη βραδιά», όπως τόνισε ο Νίκος Ευαγγελάτος στο προχθεσινό δελτίο του Alter. Όμως ό,τι λάμπει δεν είναι πάντα χρυσός.

“Το Ιράκ κοιμάται πάνω σε μια θάλασσα από πετρέλαιο”, ακουγόταν πριν από μερικούς μήνες. Τώρα τη χώρα σκεπάζει ένα πέπλο φωτιάς και καπνού. Μετά τους “ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς” στη Γιουγκοσλαβία, ήρθε ο “απελευθερωτικός πόλεμος” στις κοιλάδες του Τίγρη και του Ευφράτη.





Παραμονή της στρατιωτικής επέμβασης στο Ιράκ



Ο Τζίμης εκπαιδεύεται στις αντιπολεμικές τέχνες. Στο προχθεσινό έκτακτο επεισόδιο των «10 Μικρών Μήτσων» του Λάκη Λαζόπουλου (Mega) κυριάρχησε η ταχύρρυθμη εκπαίδευση ενός γυάλινου χαρακτήρα από έναν αληθινό δάσκαλο (με την πλατιά έννοια του όρου), τον Μίκη Θεοδωράκη.



Η κάλυψη του αντιπολεμικού συλλαλητηρίου της 15ης Φεβρουαρίου 2003.

Λονδίνο, Χάιντ Παρκ, αντιπολεμική διαδήλωση.



Παιδαριώδεις έως κωμικοί είναι συχνά οι διάλογοι στα δραματικά σίριαλ, σαν να απευθύνονται σε ένα κοινό που  πάσχει από γεροντική άνοια. «Μη με κοιτάζεις μ’ αυτό το καταραμένο βλέμμα σου που το ξέρω καλά», λέει η Βάσια Παναγοπούλου στον Γώργο Νινιό («Μια αγάπη μια ζωή», Alpha). Εκείνος απομακρύνεται αργά, πολύ αργά, ενώ την κοιτάζει με βλέμμα άδολο και πικραμένο. Αργά, πολύ αργά κυλούν και τα δάκρυα στα μάγουλα της πονεμένης.