H φυγή είναι η λέξη που έχει αρχίσει να κυριαρχεί στα δελτία ειδήσεων των ημερών. Η μεγάλη φυγή των κατοίκων της πόλης, αλλά και η φυγή των εκπαιδευτικών με κατεύθυνση τη συνταξιοδότηση.




Μερικές φορές η τηλεόραση μας θυμίζει την κινηματογραφική ταινία του 1993 «Η ημέρα της μαρμότας», όπου ο πρωταγωνιστής, ο Μπιλ Μάρεϊ, ανακαλύπτει ότι κάθε μέρα είναι ολόιδια με την προηγούμενη. Με στερεότυπες φράσεις και με εικόνες που μοιάζουν ίδιες με τις περυσινές, τα δελτία περιγράφουν τη Μεγάλη Εξοδο, το αδιαχώρητο στα λιμάνια, τις ουρές στα διόδια. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και φέτος και, όμως, οι περισσότεροι από εμάς ξέρουμε ότι η έξοδος αυτή δεν θα είναι σαν τις άλλες, αλλά πολύ πιθανόν να αποτελέσει ένα ορόσημο ανάμεσα στην παλιά και τη νέα μας ζωή, καθώς από το φθινόπωρο πολλά θα έχουν αλλάξει.
Οπου φύγει φύγει οι εκπαιδευτικοί του Δημοσίου, όχι όμως με την ελπίδα μιας ήσυχης δημιουργικής ζωής μακριά από την υπηρεσία. Την έξοδο κινδύνου ακολουθούν οι καθηγητές, μια έξοδο που την υπαγορεύει ο πανικός, ο φόβος πως αύριο τα πράγματα δεν θα είναι καλύτερα.
Μετά τη φυγή, τι; Είναι το ερώτημα που πλανιέται στο μυαλό πολλών. Αραγε θα ξανανοίξουν «όλα» τα μαγαζιά της γειτονιάς μας που έβαλαν λουκέτο για τον Αύγουστο; Θα λειτουργεί κανονικά ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος ή θα πηγαίνουμε στις δουλειές μας μέσω Λαμίας; Θα ακριβύνουν τα εισιτήρια; Θα υπάρχουν θέσεις στους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς για τα παιδιά των εργαζόμενων μητέρων; Πόσο θα ανέβουν οι τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης; Δυστυχώς, κανείς δεν είναι τόσο αισιόδοξος ώστε να πιστεύει ότι οι τιμές θα μείνουν σταθερές ή θα μειωθούν. Και το πιο διαβρωτικό ερώτημα είναι αν οι εργαζόμενοι που αναχωρούν για διακοπές θα βρουν τη θέση τους όταν γυρίσουν, αφού οι προβλέψεις για την ανεργία είναι μάλον ζοφερές.
Δεν νομίζω ότι είναι πολλοί αυτοί που ανησυχούν για το ποιος θα είναι ο νέος πρόεδρος της ΕΡΤ ή σε ποιο κανάλι θα λέει τις ειδήσεις η Μαρία Χούκλη ή αν η Ελλη Στάη θα ξαναγυρίσει στην τηλεόραση ή αν οι παρουσιαστές Γιώργος Λιάγκας και Φαίη Σκορδά, που θα αναλάβουν το πρωινάδικο του Mega, θα είναι το βασιλικό ζεύγος της πρωινής ζώνης. Ελάχιστα απασχολεί τους παραθεριστές του Αυγούστου ο πλανήτης τηλεόραση, αν και τη νέα σεζόν ο ημερήσιος χρόνος τηλεθέασης αναμένεται να αυξηθεί όχι επειδή τα προγράμματα θα γίνουν πιο ελκυστικά, αλλά γιατί θα περιοριστούν οι άλλες μορφές ψυχαγωγίας.
Αναπόφευκτα, στους επόμενους μήνες η τηλεόραση θα αλλάξει, μόνο που οι αλλαγές φαίνεται να υπαγορεύονται από την ανάγκη για περικοπές των εξόδων και όχι από την ανάγκη προσαρμογής και της τηλεόρασης στη νέα εποχή. Ετσι, τα περισσότερα κανάλια πραγματοποιούν τη δική τους Μεγάλη Φυγή, όχι όμως προς τα μπρος, αλλά προς τα σίγουρα νερά του κομφορμισμού και της επανάληψης, του θανάσιμου συνδυασμού της ελαφρότητας με τη στομφώδη σοβαροφάνεια.

(ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, "Εικονογράφημα", 13/8/2010)

0 Responses to "Μέρες φυγής, μέρες χωρίς φτερά"

Δημοσίευση σχολίου