Σύμφωνα με τους Ελληνες ρεπόρτερ που πήγαν στο Οσλο για τη Eurovision, το «Οpa» μάγεψε τους Νορβηγούς και συνεπήρε τους θεατές στο στάδιο. Προσωπικά, δεν με μάγεψε, αν και αναγνωρίζω την προσπάθεια που κατέβαλαν οι συντελεστές του και μάλιστα σε συνθήκες πιο σφιχτές από πέρυσι. «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε;» ήταν σαν να έλεγαν ο τραγουδιστής και οι λευκοφορεμένοι χορευτές όταν κραύγαζαν όλοι μαζί «όπα!», θυμίζοντας χλιμίντρισμα αλόγου. Το «Οpa» είχε δυναμισμό, αλλά κι ένα επιδεικτικό Greek «αντριλίκι» – όμως χάρη σ’ αυτές τις ιδιότητές του, πήρε την 8η θέση.

Με τη Εurovision συμβαίνει ό,τι και με τα πρώτα ελληνικά ριάλιτι: τη βλέπουμε για να έχουμε τη χαρά να σχολιάσουμε μαζί με τους φίλους και τους συγγενείς μας τα τραγούδια, αλλά και την εμφάνιση των καλλιτεχνών, το χτένισμα, τα ενδύματα, την κίνησή τους. Τραγούδια που μπορεί να βλέπονται αλλά να μην ακούγονται. Ωστόσο, κάποιες εκπομπές είδαν τις ψήφους που έδωσε ή δεν έδωσε κάθε χώρα στο «Opa» σαν μέτρο του φιλελληνισμού της.

Επίσης, εθνικής σημασίας χαρακτηρίστηκε το γεγονός ότι για πρώτη φορά, ύστερα από χρόνια, ακούστηκε στην «αρένα» της Εurovision τραγούδι με ελληνικό στίχο. Μάλιστα, σε ένα ερασιτεχνικό βίντεο από τη βραδιά του τελικού, που προβλήθηκε σε ένα ιδιωτικό κανάλι, απεικονίζονται ο Γιώργος Αλκαίος και οι χορευτές του λίγο πριν αρχίσει το «Opa», ενώ από κάπου κοντά ακούγεται η ελληνικότατη προτροπή «πάρ’ τους και τα σώβρακα!»

Μάταιο έως και ανόητο θα ήταν το να σνομπάρουμε τον ενθουσιασμό των Ελλήνων eurofans, όμως αυτές οι εκρήξεις δεν έχουν σχέση με τη χαρά του τραγουδιού ή του πανηγυριού, αλλά με τον euro-χουλιγκανισμό. Tελικά, δεν τους πήραμε και τα σώβρακα, αλλά τουλάχιστον δεν μας τα πήραν, τα διασώσαμε ως εθνικά κειμήλια.

Μετά το σόου της Eurovision, προβλήθηκε στο ίδιο κανάλι (ΝΕΤ) η εκπομπή «Στα όρια» της Βίκυς Φλέσσα. Πολύ προχωρημένη η ώρα, όμως χαλάλι του το ξενύχτι. Καλεσμένος ήταν ο καθηγητής της Γλωσσολογίας Γ. Μπαμπινιώτης, ο οποίος μίλησε για την ιστορία και τις διαδρομές των ελληνικών λέξεων με αφορμή την έκδοση του νέου Ετυμολογικού Λεξικού του. Δώσαμε, λοιπόν, χιλιάδες λέξεις σε άλλες γλώσσες, δώσαμε αλλά και πήραμε, ενώ συχνά οι ελληνικές ξενιτεμένες λέξεις επιστρέφουν αλλαγμένες ως προς τη μορφή και τη σημασία τους. Αυτό που δώσαμε, εξήγησε ο κ. καθηγητής, δεν ήταν μόνο λέξεις αλλά και «έννοιες», εργαλεία της οικουμενικής σκέψης, όπως είναι οι λέξεις μέθοδος, ανάλυση, σύνθεση, θεωρία... (Συμπτωματικά, πριν από λίγες μέρες, μου είχαν κάνει εντύπωση οι λέξεις pachydermic memory, που τις συνάντησα, για πρώτη φορά, στο Διαδίκτυο.)

Παχυδερμική είναι η «γιουροβιζιονική» μνήμη, που τη συντηρούν συστηματικά οι τηλεοπτικοί ειδικοί στα γιουροβιζιονικά. Μόνο που το «Opa», παρότι ήδη έχει εγκατασταθεί σε αυτήν τη μνήμη, δεν φαίνεται ότι θα στεριώσει στην ευρωπαϊκή αγορά σαν εισαγόμενο μουσικό και γλωσσικό προϊόν.

(KΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, “Εικονογράφημα”, 2-6-2010)

Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest

Posted In Εικονογράφημα, Eurovision | 0 comments | edit