Υπόδειξη προς τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα έστειλε την Τρίτη το ΕΣΡ, ζητώντας
τους να μην καλούν ανηλίκους ως «κοινό» στα στούντιο, ιδίως όταν το περιεχόμενο
κάποιων εκπομπών ενδέχεται να έχει δυσμενή επίδραση στην ομαλή ανάπτυξη της
προσωπικότητάς τους.
Το πιο ακραίο παράδειγμα ήταν οι μαθητές που χρησιμοποιήθηκαν σαν
ζωντανό ντεκόρ στο «Αξίζει να το δεις» με καλεσμένη την Τζούλια Αλεξανδράτου,
που μίλησε για το πορνο-καλλιτεχνικό επίτευγμά της. Το εξωφρενικό δεν είναι ότι
οι μαθητές είδαν με σάρκα και οστά το «πρότυπό» τους, όπως η ίδια
αυτοχαρακτηρίζεται. Το εξωφρενικό είναι ότι όλη η Ελλάδα, μωρά και χούφταλα,
γνωρίζουν, κυρίως μέσω της τηλεόρασης, την Τζούλια και, ταυτόχρονα, αγνοούν
άλλα πρόσωπα και πράγματα που ίσως θα έπρεπε να γνωρίζουν. Οι πιτσιρικάδες
γίνονται τηλεοπτική μαρίδα, καθώς, με την ενθάρρυνση της τηλεόρασης «και» με τη
γονική συναίνεση, δανείζουν τα νιάτα και τη δροσιά τους σε ένα στημένο και
γελοίο θέαμα. Και η μαρίδα γελάει και χειροκροτεί, ενώ τα πιράνχας εξασφαλίζουν
το γεύμα της ημέρας.
Και να ’ταν μόνο οι ανήλικοι σαν «ακροατήριο»… Κανένας νόμος δεν
προστατεύει τα παιδιά που συμμετέχουν σε σόου τύπου «make over», δηλαδή, «εγώ,
το κανάλι, βάζω τα υλικά και τα εργατικά και σου ανακαινίζω το σπίτι» και «εσύ
βάζεις την ανθρώπινη ιστορία σου», στην οποία ιστορία υπάγονται και οι ανήλικοι
αποδέκτες της τηλεοπτικής φιλανθρωπίας. Δείτε τα ευτυχισμένα παιδάκια που τώρα
έχουν το δικό τους δωμάτιο! Δείτε πως κλαίνε από χαρά η γιαγιά και η μαμά!
Ποιος νόμος προστατεύει τα παιδιά που συμμετέχουν σε τάλεντ σόου και
βαθμολογούνται και κρίνονται οn camera από άτομα με μηδενικές γνώσεις
παιδαγωγικής και παιδοψυχολογίας; Μιλάμε για την «αξιολόγηση» των
εκπαιδευτικών, που έχουν σπουδάσει και έχουν περάσει από δεκάδες εξετάσεις και
έχουν μακρά διδακτική πείρα, όμως ποιος αξιολογεί εκείνους που μόνο από
σόουμπιζ γνωρίζουν και αξιολογούν μικρά παιδιά; Οσο βαθαίνει η κρίση, θα
πληθαίνουν οι γονείς που θα παραδίδουν το παιδί τους βορά στο τηλεοπτικό θηρίο
με την ψευδαίσθηση πως του προσφέρουν ευκαιρίες για μια καλλιτεχνική καριέρα.
Απλήρωτη εργασία και χωρίς καμία ομπρέλα προστασίας προσφέρουν τα παιδιά
που συμμετέχουν σε εκπομπές «real life» ή ριάλιτι με οικογένειες. Τα τηλεοπτικά
αυτά είδη είναι μια γκρίζα ζώνη ακόμα και για τις ΗΠΑ, όπου ισχύουν πολύ
αυστηροί κανόνες για τα παιδιά-ηθοποιούς, όμως παραμένει ασαφές το πλαίσιο της
συμμετοχής παιδιών κι εφήβων σε ριάλιτι/ψευδοντοκιμαντέρ. Πολλές είναι οι
εκπομπές που, δίχως ανήλικο ακροατήριο στο στούντιο, επωάζουν τις αυριανές
Τζούλιες, πάμπολλοι είναι οι επώνυμοι επίδοξοι μέντορές τους, οι οποίοι
βρίσκονται στο απυρόβλητο και καμία υπόδειξη του ΕΣΡ δεν τους αγγίζει.
0 Responses to "Όταν τα παιδιά γίνονται τηλεοπτική «μαρίδα» (24/7/2010)"
Δημοσίευση σχολίου